Oyun Terapisi Nedir?

Çocuk, doğduğu andan itibaren hayatı oyun üzerinden deneyimleyerek öğrenir. Yeni doğan bebeğin kundağından çıkartılmasıyla birlikte elini ayağını oynatması ve tavana bakıp gülmesi bile bir oyun göstergesidir. Oyun terapisinde çocuk, oyun oynarken bilişsel ve motor gelişimi desteklendiği gibi iç duygusal çatışmaları da çözümlenir. Oyun odasındaki çocuğun oyunu, öğretmeniyle, ebeveyniyle ve de kendi başına oyun oynamasından çok daha farklı özellik ve yöntemler içerir.

Oyun Terapisinde, çocuğun duygu ve tutumlarını açığa çıkarmak, sorunlarını keşfetmek ve bunlarla yüzleşmesini sağlayarak çözüm getirmesine yardımcı olmak amaçlanır. Oyun odasında çocuk, kendini hiç olmadığı kadar rahat ifade edebilme imkanı bulduğu gibi, sosyal kuralları ve sınırları öğrenebilme ve bunları deneyimleyebilme olanağı edinir.

Özel olarak seçilmiş oyuncaklarla ve belli bir düzende tasarlanmış oyun odasında çocuk, her biri birbirinden farklı anlamlar taşıyan oyuncakları kullanarak kendine özgü oyununu kurar. Günlük yaşamına aktarmakta zorluk çektiği heyecan, öfke, kızgınlık ve kıskançlık gibi olumsuz duyguları özgürce yaşama imkanı bulur. Terapist tarafından tüm eksiklikleri, olumsuzlukları ve hatalarıyla bütünüyle kabul edilen çocuk rahatlar ve kendini oyunun akışına bırakır. Oyunda, yaşamındaki hayal kırıklıkları ve kızgınlıklarıyla yeniden yüzleşen çocuk, bunlarla farklı şekillerde baş etme yollarını öğrenir. Bu da kendisine olan güvenini arttırır.

Boşanma, cinsel taciz, ölüm gibi travmatik olaylar çocuğun gerilemesine ya da gelişim basamaklarında takılıp kalmasına neden olabilir. Oyun terapisinde, çocuğun takıldığı gelişim basamağında gerekli iyileşme sağlanarak bir sonraki gelişim aşamasına geçmesine ve iç dengesine ulaşmasına yardımcı olunur.

 

Oyun terapisinde sıklıkla çalıştığımız alanlar:

• Aşırı cinsel uğraşları olan,
• Düşük özgüven,
• Kaygı, korku, çekingenlik,
• Saldırganlık,
• Dürtüsellik, davranış problemleri,
•  Okula – topluma uyum problemleri,
• Uyku-yeme-tuvalet problemleri,
•  Kendini savunamayan,
• Özellikle de oynamayan ve oynayamayan çocuklar,
• Taciz ve cinsel istismara uğramış,
• Zor davranışlı çocuklar
• Cinsel huzursuzluk yaşayan çocuklar

Kaynakça
Axline, M.(1947). Play Therapy: The Inner Dynamics of Childhood, Boston.
Norton, B. (1997). Reaching Children Through Play Therapy, White Apple Press, USA.
Winnicott, D.W.(1997). Oyun ve Gerçeklik, Metis Yayınları.